Gmina Miasta Gostynina - oficjalna strona

Segregowanie to nie wyrzucanie - szkło

Szkło nigdy się nie zmarnuje, ponieważ - podobnie jak aluminium - podlega pełnemu recyklingowi. Ponadto można je przetwarzać nieskończoną ilość razy. Z drugiej strony każdy z nas, jak mówi statystyka, wyrzuca 56 szklanych opakowań rocznie do pojemników na odpady zmieszane. Czy to nie marnotrawstwo?

Główne składniki szkła stanowią: piasek, soda, dolomit. Jego produkcja wymaga wydobycia tych surowców, a także wysokich temperatur, aby scalić te składniki w elastyczną całość dającą się formować w ustalone kształty. Nie unikniemy wysokich temperatur w hucie celem przetworzenia szkła (choć potłuczone, przygotowane do przetworzenia szkło topi się w niższej temperaturze niż surówka niezbędna do wytworzenia nowego), ale poprzez recykling pomijamy wydobycie niezbędnych przy produkcji „pierwotnego szkła” surowców.

Oszczędzamy również energię. Jedna szklana butelka wprowadzona do powtórnego obiegu pozwala ograniczyć jej zużycie równe 4 godzinom pracy żarówki 100-watowej. Pomnóżmy czas pracy przez liczbę 56, aby uświadomić sobie, o jakim poziomie oszczędności mówimy. W skali globalnej to oczywiście niewiele, ale na tę skalę składają się również jednostkowe działania. Wystarczy wrzucić szklane opakowanie do zielonego (bądź białego) zbiornika, by szkło wróciło do obiegu!

A co powstaje z przetopionej surówki na szklany kruszec? Najczęściej kolejne butelki i inne szklane opakowania. Oprócz tego: kafelki, materiały budowlane (w postaci włókien szklanych), blaty kuchenne, izolacje ścian.